به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لبیک، رکن یمانی، که به گوشه‌ای آرام از کعبه تکیه زده و نظاره‌گر گذر زمان است، در جنوب غربی این خانه مقدس قرار دارد. به سمت یمن، سرزمینی که بوی کهنگی تاریخ را با عطر ایمان آمیخته، اشاره می‌کند. این رکن نه تنها سنگی از معماری ساده کعبه، که نمادی از پیوند بی‌انتها میان انسان و آفریدگار است. از روزهای نخست که حضرت ابراهیم (ع) و فرزندش حضرت اسماعیل (ع) این خانه را برپا کردند، رکن یمانی شاهد نجوای دل‌های مشتاق و رازهای پنهان بوده است.

تاریخچه‌ای به قدمت خلقت

روایات گوناگون به ما خبر می‌دهند که این رکن، از سنگ‌های یمن برگزیده شده است؛ گویی که زمین مقدس یمن دست یاری به سوی کعبه دراز کرده تا قطعه‌ای از خاک خود را به این خانه مقدس هدیه دهد. نام "رکن یمانی"، نه تنها اشاره‌ای به مبدا این سنگ‌ها، که گواه پیوندی عمیق میان سرزمین‌ها و دل‌هاست.

در گذر قرن‌ها، لمس این رکن به عملی معنوی بدل شده که پیامبر اسلام (ص) خود بدان اهتمام داشتند. در احادیث آمده است که لمس این رکن، گناهان را چون برگ‌های پاییزی از شانه‌های انسان می‌زداید. برای زائران، این عمل نه تنها یک واجب شرعی، بلکه پنجره‌ای است به سوی بخشش، آرامش، و وصل به معبود.

وقتی زائری با دست‌های لرزان، خسته از مسیر دنیا، به سنگ‌های سرد و صبور رکن یمانی می‌رسد، گویی که زمان متوقف می‌شود. در این لحظه ناب، انسان فاصله میان خود و خداوند را کوتاه‌تر از همیشه می‌یابد. دعاهایی که در سکوت زمزمه می‌شوند، از میان این سنگ‌ها اوج می‌گیرند و به آسمان می‌روند. لمس رکن یمانی، لمس قلب کعبه است؛ قلبی که با هر طواف، صدای هزاران دعا و تمنای بی‌پایان را در آغوش می‌گیرد.

این لمس، از جنس ایمان است. لحظه‌ای است که در آن، زائر بار گناهان گذشته را بر زمین می‌گذارد و با نگاهی روشن به افق رحمت الهی می‌نگرد. سنگ‌های رکن یمانی، گویی که خاطرات هزاران زائر پیشین را در خود نگه داشته‌اند و به هر لمس، جانی تازه به دعاها می‌بخشند.

رکن یمانی، همچون نگهبانی وفادار، ایستاده در برابر بادهای تند تاریخ، به یادمان می‌آورد که ایمان، ریشه‌ای است که هیچ توفانی را یارای لرزاندن آن نیست. این رکن، نه تنها بخشی از کعبه، بلکه شاهکاری است که در آن معماری ساده با معنویت عمیق در هم تنیده‌اند. زائران، در کنار این نقطه مقدس، فرصتی می‌یابند تا در آیینه تاریخ بنگرند و عظمت این میراث معنوی را درک کنند.

تماشای زائرانی که در خشوع و اشتیاق، دست بر رکن یمانی می‌گذارند، یادآور آن است که کعبه تنها بنایی از سنگ و ملات نیست. این خانه، با هر رکن و گوشه خود، داستانی از ایمان و عبودیت به گوش جهانیان می‌گوید. لمس رکن یمانی، انگار که کلید گشودن دروازه‌ای به سوی نور است؛ فرصتی برای تأمل در مسیر زندگی و بازگشت به آغوش خداوند.

رکن یمانی، همچنان در گذر روزها و شب‌ها، پیام‌آور جاودانگی ایمان است. این رکن مقدس، پلی است میان ازل و ابد، میان انسان و خداوند، میان تاریخ و آینده‌ای سرشار از امید. هر زائری که به این رکن نزدیک می‌شود، گویی با تمام وجود، عهدی تازه می‌بندد؛ عهدی برای ایمان، برای عشق، و برای زیستن در مسیر نور.